Toch nog een beetje Sinterklaas

Bij ons thuis vieren we al een aantal jaar niet uitbundig Sinterklaas meer. Kerstmis daarentegen wordt uitgebreid gevierd. Mama vond het dit jaar toch jammer en kwam vorige week vrijdag met het idee om toch nog een klein beetje Sinterklaas te vieren met z'n tweeën. De regels: een cadeautje van vijf euro en een gedicht. 

Vijf euro is best moeilijk, dus schakelde ik de hulp in van mijn beste vriendin. Zij werkt in een winkel en kent mijn moeder ook al redelijk. Ik moest haar even de tijd geven en jawel, ze had een oplossing. Een stoffenpakketje bij de Wibra vandaan. Omdat mama veel in haar quilts doet met rood en blauw heb ik deze keer gekozen voor zwart/grijs en turkoois. Het cadeau had ik, nu nog een gedicht. 

Een dichter ben ik absoluut niet, dus stel ik zo'n klusje steeds uit. Maar vandaag het dan toch gebeuren. Tijdens het lesgeven zat ik druk te dichten en mijn leerlingen druk aan het werk met de opdrachten. "Mevrouw, wat bent u aan het doen." "Ik ben aan het dichten voor mijn vader en moeder, want ja, we vieren toch nog Sinterklaas." "Maar dat is toch niet zo moeilijk...." En mijn leerling hielp mij met het gedicht voor mijn vader, die van mama had ik inmiddels af. 

Vanavond tijdens een kopje thee hebben we de cadeau's en gedichten uitgewisseld. En gelukkig, mijn cadeau's vielen in de smaak. Ik had er nog een klein geintje bij gedaan..... een vochtvanger voor in de auto. 

Ik heb ook een cadeau gekregen van mama .... het volgende breiboek van Arne en Carlos: Arne en Carlos breien op hun sloffen. Er staan weer leuke patronen in en ik verheug mij op de tijd dat ik weer wat meer kan handwerken. 

Voor iedereen die nog Sinterklaas gaat vieren: veel plezier!